Eerste sneeuwvlok

Eerste sneeuw (met Jan de Wilde als bijhorende song) : dat is er over. Maar wel de eerste vlokjes. 

Vertrek in Belfort. De GR5, de oermoeder van alle bergtrektochten, volgt uiteraard de vesten. Kilometers lang.
Bij Valdoie houd ik de GR voor bekeken. Te stedelijk. Ik koop een tweede ontbijt bij de bio-coop. Het doet me écht deugd dat een winkel gebaseerd op "lokaal" - "veel minder verpakking" - "eigendom van klanten en lokale leveranciers" hier goed draait. Dan moet wat goede vrienden van ons in Kortrijk doen, ook lukken.

Het saaie stuk sla ik over met de bus (vijfsterren openbaar vervoer hier!!!).

Vanuit Giromangy neem ik het mijnwerkerspad en vervolgens de GR532 naar Planche de Belles Files. Die GR loopt in de Vogezen parallel met de GR5, doorgaans iets ruiger en pittiger. En hier is de motregen die me de hele dag verkilde, wel in motsneeuw veranderd? 
De kam naar Ballon d'Alsace is natuurreservaat. De bosdreef is ook niet mis en vooral, gaat sneller vooruit.

Want ik heb achterstand. De geplande hut halen voor het donker (vandaag 18h, morgen 17h), lukt niet. De keuze valt op een onbewaakte bivakhut de Schahlinghutte. Hout sprokkelen, stoof aansteken, water uit het ene plasje van een uitgedroogde beek scheppen.
Maar wat een sfeer! 

Het wachttorentje van Fort de Miotte. Tot Bartholdi in 1880 zijn enorme leeuw beeldhouwde was dit hét symbool van Belfort als stad die immers waakzaam is om de vijand buiten Frankrijk te houden.