zaterdag 3 november 2018

Rode zandsteen

Pierre des Trois Bans - Sélestat.
Na een aantal dagen op de hoogste kam daal ik af naar de Rijnvallei. Graniet maakt plaats voor bordeauxrode zandsteen.
Op twee plaatsen was dit echt spectaculair. De eerste waren de zandsteentorens boven op de Taennchel. Bizarre vormen én heerlijke uitzichtspunten. En (iemand had me gewaarschuwd) een ongewoon hoge aanwezigheid van radieisten, natuurgenezers en techno-druiden.
Het tweede was een ander icoon van de Vogezen : het kasteel van Haut Konigsbourg, een laatmiddeleeuwse vesting in rode zandsteen die na enkele eeuwen leegstand volledig herbouwd is.
Ergernis van de dag: het ritueel van de veiligheidscontrole. Ik overweeg om het kasteel uitgebreid te bezoeken en wil checken wat het kost om de rugzak in de vestiaire te droppen. Twee security kerels vragen een eind voor de entree om de rugzak eerst na te kijken. Werkelijk? Dat kost rap een kwartier zoals alles nog eens extra in binnenzakjes zit. En wat zullen ze denken van mijn Opinel nr. 9, mijn bivakmuts, en ander gerief dat wandelaars en fanatici delen? En serieus, als ik in die rugzak echt 10 kg springstof én duivelse intenties meehad, dan is die file die de security deed ontstaan op dit smalle paadje vlak langs de afgrond toch de ideale plek? Komaan?
De tocht wordt dus verlengd. 12 km extra tot in Sélestat ipv. de bus. Strafkilometers voor onnodige ergernis hoor ik iemand zeggen? Niet echt, een relaxe afdaling naar de Rijnvlakte - even rondneuzen in Châtenois met al zijn honderden jaren oude statige huizen - van op de vlakte terugblikken op het profiel van de Vogezen in de ondergaande zon ...
Ruines van Chateau d'Oedenbourg
Haut Konigsbourg - wat een uitzichtspunt.
Voor een volgende wandeltocht ? Ruines van Ramstein en Ortenburg

Geen opmerkingen:

Een reactie posten